Nasz Pan Jezus Chrystus, lekarz naszych dusz i ciał, który odpóscił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała(Mk 2, 1 - 12), chciał, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawiania, które obejmuje także jego członki.Jest to celem dwóch sakramentów uzdrowienia: sakramentu pokuty i namaszczenia chorych. KKK 1421

SAKRAMENT POKUTY:

Nazywa się go:
- sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia (Mk 1, 15), drogę powrotu do Ojca (Łk 15, 18), od którego człowiek oddalił się przez grzech;
- sakramentem pokuty, ponieważ ukazuje osobistą i eklezjalna drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina; KKK 1423
- sakramentem spowiedzi, ponieważ oskarżenie - spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu.
Sakrament ten jest również "wyznaniem", uznaniem i uwielbieniem świętości Boga oraz Jego miłosierdzia wobec grzesznego człowieka.
- sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi "przebaczenia i pokoju";
- sakramentem pojednania, ponieważ udziela grzesznikowi miłości Boga przynoszącej pojednanie: "Pojednajcie się z Bogiem" (2 Kor 5, 20). KKK 1424

Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem, Dlatego też nawrócenie przynosi przebaczenie ze strony Boga, a także pojednanie z Kościołem, co wyraża i urzeczywistnia w sposób liturgiczny sakrament pokuty i pojednania. KKK 1440

W sakramencie pokuty, wierni wyznający uprawnionemu szafarzowi grzechy, wyrażający za nie żal i mający postanowienie poprawy, przez rozgrzeszenie udzielone przez tegoż szafarza, otrzymują od Boga odpuszczenie grzechów po chrzcie popełnionych i jednocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadali ranę. kan. 959

Indywidualna i integralna spowiedź oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób, przez który wierny, świadomy grzechu ciężkiego, dostępuje pojednania z Bogiem i z Kościołem. kan. 960
· Miejscem właściwym przyjmowania spowiedzi jest kościół lub kaplica
· Spowiedzi nie należy przyjmować poza konfesjonałem, z wyjątkiem uzasadnionej przyczyny. kan. 964 § 1 i § 3

Szafarzem sakramentu pokuty jest tylko kapłan. kan. 965

Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje grzechy ciężkie. kan. 989

Możliwość odbycia spowiedzi sakramentalnej w naszej wspólnocie parafialnej jest podczas każdej mszy Św. w niedziele, święta i dni powszednie.